Odjeljenje za neurologiju

Likvor se uzima tehnikom lumbalne punkcije (LP), na karakterističnim mjestima, najčešće između L3-L4 ili L4-L5 intervertebralnih prostora, na mjestu ukrštanja linije koja spaja  kriste ilijake i medijalne linije duž  kičmenog stuba. Lumbalna punkcija se izvodi na osnovu utvrđenih indikacija, pri čemu uvijek treba imati na umu i prisustvo mogućih kontraindikacija. Prije svakog izvođenja LP i uzimanja likvora, obavezno je uraditi pregled očnog dna ili kompjuterizovanu tomografiju (KT) pregled mozga. Promjene na očnom dnu, posebno one koje ukazuju na zastojnu papilu kao znak povećanog intrakranijalnog pritska (IKP), predstavljaju ozbiljno upozorenje, često i kontraindikaciju za LP. Indikacije za LP su: uzimanje likvora za analizu u cilju postavljanja ili potvrde dijagnoze subarahnoidalne hemoragije, zapaljenskih, demijelinizacionih i nekih drugih imunoloških bolesti; intratekalna primjena radioloških kontrastnih sredstava ili lijekova, rjeđe u cilju mjerenja i smanjivanja pritiska likvora, kod komunikantnog hidrocefalusa. Kontraindikacije za LP su: stanja koja ukazuju na „mass“ lezije i povećanje IKP, zbog moguće transtentorijalne hernijacije; lokalna infekcija na mjestu punkcije, koagulopatije, hemofilija, uzimanje antikoagulantnih lijekova.

EEG predstavlja jednu od najstarijih elektrofizioloških metoda, kojom se putem standardno postavljenih elektroda na skalp lobanje ili sepcifičnih derivacija prema teže pristiupačnijim dijelovima mozga, preko standardizovanih odvoda registruje bioelektrična aktivnost određenih regiona mozga, kako normalna tako i patološka. EEG je glavna i najpouzdanija metoda u dijagnostici epilepsija i svih drugih epileptičkih poremećaja, jer direktno pokazuje epizodične paroksizmalne disfunkcije grupa moždanih neurona. Ona je pouzdana u diferencijalnoj dijagnostici glavobolja, poremećaja spavanja kao i dopunska dijagnostika kod mnogih intrakranijalnih procesa (tumorski, vaskularni, zapaljenski i neki drugi). Takođe, EEG ima svoje mjesto kod utvrđivanja moždane smrti. Elektroencefalograf je složeni aparat koji sadrži specifična pojačala, kojima se električna aktivnost mozga povećava do signala, koji se registruju kao oscilacije potencijala - talasi. Digitalni prikaz omogućuje stalno registrovanje EEG signala, prema zajedničkoj referentnoj elektrodi, što omogućuje transformaciju jedne montaže u drugu i kvantitativnu analizu dobijenih signala. Standardne elektrode ili senzori za detekciju se po utvrđenom međunarodnom standardu  (sistem10-20) postavljaju na skalp iznad određenih regiona mozga, koji detektuju cerebralne električne potencijale. Aparat sadrži filtere za visoke i niske frekvencije, koje tokom pregleda treba podesiti, tako da se na najbolji način prikažu karakteristična  svojstva  svakog ispitanika. Električna kalibracija impulsa, kako njihove amplitude, tako i frekvencije, standardno je definisana i programirana. Potrebno je da se u budnom stanju tokom predviđenog 20-minutnog snimanja registruje „čista“ bioelektrična aktivnost mozga, bez artefakata. Tokom snimanja koriste se i metode aktivacije, otvaranjem očiju u trajanju od 8-10 sekundi, pri svakoj montaži, hiperventilacija u trajanju od 3-4 minuta i fotostimulacija fotostimulusima 1 do 60 Hz u trajanju 30 sekundi. 

Osnovni princip ultrasonografske dijagnostike je zasnovan na refleksiji, specijalnom sondom emitovanih ultrazvučnih talasa, od strane tkiva različite akustičke impedencije, prema kojima su oni usmjereni. Ovi reflektovani talasi se registruju preko prijemnika iste sonde iz koje su i emitovani. Reflektovani talasi se kodiraju „sivom skalom“ (B - mod) prikaza i pretvaraju u sliku tkiva i organa, na ekranu UZ aparata. Ovaj prikaz sive skale, B - mod, prikazuje statične strukture i koristi se za morfološku analizu organa. Za detekciju struktura koje se kreću (eritrociti krvi) iskorišćen je od ranije poznat Doplerov efekat. Ovaj efekat se zasniva na principu promjene frekvencije reflektovanih UZ talasa, od struktura u pokretu, u odnosu na frekvenciju emitovanih talasa koji su prethodno prema tim strukturama usmjereni. Ta razlika frekvencije emitovanog i reflektovanog UZ talasa se naziva „Doplerov  pomak“, što predstavlja osnovu za analizu hemodinamskih parametara protoka krvi (smjer i brzina protoka, otpori i volumni protok). Na principu kombinacije metoda B-moda i doplerovog efekta - dupleks UZ, konstriuisani su aparati koji korišćenjem specijalnih sondi (emiter i prijemnik) UZ talasa od 5 do 12 MHz, omogućuju morfološku i funkcionalnu analizu krvnih sudova. Primjenom kolor doplera, gdje su smjer i brzine kretanja krvi kodirane bojama, uz kompjutersku analizu podataka, dobijena je moćna i suverena  dijagnostička procedura u neuroangiologiji, koja danas ima široku primjenu za detekciju bolesti krvnih sudova. „Power“ dopler dopunjuje prethodne tehnike činjenicom da registruje ukupnu oslobođenu energiju koju emituju eritrociti u pokretu, što unapređuje kvalitet morfološke i funkcionalne analize. Kolor dopler ultrasonografija je visoko specifična i senzitivna metoda za detekciju stenoza ekstrakranijalnih segmenata karotidnih i vertebralnih arterija. Zbog jednostavne primjene, neinvazivnosti i isplativosti, a iznad svega pouzdanosti, ima značajne prednosti u odnosu na druge invazivne, komplikovane i skupe dijagnostičke procedure.

Pregledi i usluge koje se sprovode u okviru polikinike:

-Pregled neurologa

-Pregled psihijatra

-Elektroencefalogrma (EEG)

-Dopler krvnih sudova vrata (TCCD)

Zakazivanje za pregled pacijenta za neurologa je svakodnevno od  7-15 časova na  broj 055 415-550, 415-551 i 415-556 

Zakazivnje za pregled psihijatra i EEG je svakodnevno od 7 do 15 časova na broj 055 415-555 lok. 3013 

Spisak ambulantnih komercijalnih usluga:

-Elektromioneurografija (EMNG)

-Eleketroencefalografija (EEG) 

-Dopler krvnih sudova vrata 

-Prostigminski test 

-Pregled neurologa

-Pregled psihijatra