Odjeljenje za internističke grane

Šef Odsjeka dr Dragana Nešković, lokal 2009

U okviru Odsjeka za opštu internu medicinu obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz domena ove specijalističke djelatnosti. Prijem i njega bolesnika, aplikovanje intramuskularnih, intravenskih i tabletarnih madikamenata, kontinuirani nadzor i zdravstveno-vaspitni rad.

U okviru Odsjeka za gastroenterologiju obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz domena ove supspecijalističke djelatnosti. Vrši dijagnosticiranje i liječenje u odsjecima i ambulantama za neinvanzivnu i invanzivnu gastroenterohepatološku dijagnostiku u terapiju, ultrazvučnu dijagnostiku gastrointestinalnih organa, endoskopsku dijagnostiku i inavanzivno terapijsku endoskopiju.

1. ULTRAZVUK ABDOMENA

Ultrazvuk trbuha (abdomena) je dijagnostički metod kojim se prikazuje  struktura različitih organa u trbušnoj duplji. To je bezbolan, neinvazivan način pregleda jetre, žučne kese, žučnih puteva, pankreasa, slezine, oba bubrega, nadbubrežnih žlezdi, mokraćne bešike, prostate (kod muškaraca), kao i velikih krvnih sudova i limfnih čvorova u  trbušnoj šupljini. Pregled je potpuno bezbolan traje oko 30 minuta. Ovim pregledom NE MOŽE se sagledati struktura želuca, tankog i debelog creva zato što su to šuplji organi ispunjeni gasom.

Ultrazvuk abdomena predstavlja pouzdanu i efikasnu metodu u otkrivanju i praćenju različitih oboljenja organa u trbušnoj duplji:

- Urođene anomalije, zapaljenske promjene, ciste,

- Benigni i maligni tumori,

- Ciroza jetre, prisustvo kamena u žučnoj kesi ili bubregu,

- Prisustvo slobodne tečnosti (ascit/ascites) u trbušnoj duplji,

- Proširenje (aneurizma) i naslage (plakovI) na velikim krvnim sudovima itd.

Izvodi se tako što ispitanik leži na krevetu za pregled, nakon čega ljekar stavlja  poseban gel na površinu ultrazvučne sonde. Sonda je mali uređaj koji šalje i prima ultrazvučne talase i postavlja se na trbuh pacijenta. Gel ima ulogu da poboljša provodljivost ultrazvučnih talasa i eliminiše vazduh između kože i sonde. Pregled ne nosi nikakav rizik.

PRIPREMA

- Ne smijete jesti 4 sata prije pregleda. Posljednji obrok koji ćete imati  pred snimanje treba da bude lagan npr. parče dvopeka i šolja čaja.

- Potrebno je da 1,5 sat prije pregleda popijete oko 3-4 čaše tečnosti (vode) u roku od pola sata i da nakon toga ne mokrite.

- Poželjno je da ne uzimate hranu koja nadima (pasulj, kupus, grašak, boraniju…) dva do tri dana prije pregleda.

- Nakon ultrazvuka abdomena se možete nesmetano vratiti svojim uobičajenim aktivnostima.

2. GASTROSKOPIJA

Gastroskopija je pregled gornjih dijelova sistema organa za varenje (jednjaka, želuca i dvanaestopalačnog crijeva). Gastroskop je instrument kojim se obavlja pregled i koji omogućava da se unutrašnjost ovih organa za varenje vidi na monitoru. Pregled traje 30 minuta.

Gastroskopija se obavlja u cilju:

- U cilju ispitivanja uzroka sljedećih simptoma: mučnine, bola u želucu, krvarenja itd.

- U cilju otkrivanja i liječenja različitih bolesti ovog dijela sistema za varenje (zapaljenja, tumora...)

- U cilju liječenja određenih stanja (krvarenje, prisustvo stranog tijela…

Procedura se izvodi u lokalnoj ili kratkotrajnoj opštoj anesteziji. U lokalnoj anesteziji pregled nije bolan, ali je neprijatan. Sve češće  se savjetuje primjena kratkotrajne opšte anestezije. Procedura se  izvodi uz pomoć gastroskopa. Gastroskop je dugačka fleksibilna cev sa  video kamerom na vrhu koja se preko usta, korena jezika i ždrela uvodi u gornje dijelove sistema organa za varenje. Tokom procedure moguće je uzeti malu količinu tkiva za patohistološku analizu.

Rizici tokom gastroskopije:

- Krvarenje, povreda zida organa za varenje, infekcija.

- Osećaj nadimanja, suvoće grla, nelagode pri gutanju, grčevi.

PRIPREMA

- Ne smijete jesti i uzimati tečnost 8 sati prije procedure (noć prije  procedure). Možete uzeti svoju redovnu terapiju sa malo vode najkasnije 2 sata prije procedure. Nemojte pušiti cigarete.

- Ukoliko bolujete od šećerne bolesti posavetujte se sa Vašim ljekarom o korigovaju doze insulina.

- Ukoliko uzimate lijekove koji sprečavaju zgrušavanje krvi (Aspirin, Plavix, Clopidix, Farin, Sincum, Sintrom, Pradaxa, Xarelto, Eliquis, Fraxiparin) posavjetujte se sa Vašim ljekarom o korigovanju doze lijeka.

Preporučuje se da na proceduru dođete u pratnji. Nemojte samostalno upravljati motornim vozilom. Nakon procedure nemojte ići na posao i odmarajte se. Poslije dva sata možete jesti i piti. Preporučuje se da to budu hladni napici i lagana kašasta hrana.

3. KOLONOSKOPIJA

Kolonoskopija je endoskopska procedura koja omogućava pregled debelog crijeva i završnog dijela tankog crijeva. Kolonoskop je instrument kojim se obavlja pregled i koji omogućava da se unutrašnjost debelog crijeva i  završni dio tankog crijeva vidi na monitoru. Pregled traje 30-45 minuta.

Kolonoskopija se radi:

- U cilju ispitivanja uzroka pojave sljedećih simptoma i znakova: bola u trbuhu, pojave svježe krvi u stolici, crne prolivaste stolice, hroničnog zatvora, hroničnog proliva (dijareja) i dr.

- U cilju ranog otkrivanja zloćudnog tumora (karcinoma) debelog crijeva,

- U cilju uzimanja tkiva za biopsiju i otkrivanja upale ili tumora (malignog ili benignog),

- U cilju uklanjanja polipa (terapijska namjena).

Procedura se izvodi u lokalnoj ili kratkotrajnoj opštoj anesteziji. U lokalnoj anesteziji pregled nije bolan, ali je neprijatan. Sve češće  se savjetuje primjena kratkotrajne opšte anestezije. Izvodi se uz  pomoć kolonoskopa. Kolonoskop je dugačka fleksibilna cijev sa video kamerom na vrhu koja se uvodi kroz čmar preko cjelokupnog debelog crijeva do ušća debelog u tanko crijevo. Kako bi se omogućio adekvatan pregled  sluznice, vazduh se uvodi u debelo crijevo zbog čega možete imati grčeve ili pozive na pražnjenje. Tokom procedure moguće je uzeti malu količinu tkiva za patohistološku analizu.

Rizici kod sprovođenja kolonoskopije:

- Alergijska reakcija na anestetik ili lijek koji se daje prije intervencije,

- Krvarenje sa mjesta sa kojeg je uzeto tkivo za biopsiju ili sa mjesta sa kog je uklonjen polip,

- Povreda zida debelog crijeva (perforacija) instrumentom.

PRIPREMA

- Kako bi se kolonoskopija adekvatno obavila, debelo crijevo treba biti oslobođeno sadržaja, što se može postići upotrebom lijekova koji prazne crijeva i dijetom. Priprema u većini slučajeva počinje 24 sata prije pregleda. Isplanirajte svoje obaveze, jer je neophodno da dan prije kolonoskopije budete blizu toaleta. U nekim slučajevima priprema za kolonoskopiju je duža i mora se obavljati u bolničkim uslovima.

- Dan prije procedure ne smijete jesti čvrstu hranu. Možete unositi nealkoholne bistre napitke: bistre supe, bistre voćne sokove, čaj, vodu. Izbjegavajte crvene napitke. Noć prije procedure nemojte ništa jesti i piti. Možete uzeti svoje lijekove sa malom količinom vode.

- Kao lijek za pripremu se najčešće koristi Moviprep prašak i to na sledeći način: U postupku se koriste dvije litre Moviprepa. Preporučuje se tokom postupka obavezno popiti jednu litru bistre tečnosti, što može biti voda, bistra supa, voćni sok bez komadića voća, bezalkoholno piće, čaj ili kafa bez mlijeka. Litra Moviprepa sastoji se od jedne ‘vrećice A’ i jedne ‘vrećice B’ otopljene zajedno u vodi kako bi se dobila jedna litra rastvora. Napravljeni rastvor treba popiti u roku od 1-2 sata. Ovaj postupak se mora ponoviti s drugom litrom Moviprepa kako bi se dovršio tretman. Ovaj se postupak može sprovesti ili u podijeljenim dozama (jedna litra Moviprepa popije se veče prije kliničkog postupka, a druga litra Moviprepa rano ujutro na dan kliničkog postupka) ili u pojedinačnoj dozi (dvije litre Moviprepa popiju se veče prije kliničkog postupka ili se dvije litre Moviprepa popiju ujutro na dan kliničkog postupka). Bolesnike treba savjetovati da uzmu u obzir vrijeme putovanja do bolnice. U razdoblju od početka postupka uzimanja Moviprepa do završetka kliničkog postupka ne smije se uzimati čvrsta hrana.

- Ukoliko bolujete od šećerne bolesti posavjetujte se sa Vašim ljekarom o korigovaju doze insulina prije procedure.

- Ukoliko uzimate lijekove koji sprečavaju zgrušavanje krvi (Aspirin, Plavix, Clopidix, Farin, Sincum, Sintrom, Pradaxa, Xarelto, Eliquis, Fraxiparin) posavjetujte se sa Vašim ljekarom o korigovanju doze lijeka prije procedure.

Ukoliko se kolonoskopija izvodi u opštoj anesteziji nije preporučljivo da sljedeća 24 sata radite i vozite. Poželjno je da na intervenciju dođete u pratnji. Možete osjećati naduvenost ili ispuštati gasove (ovi simptomi prolaze nakon nekoliko sati). Čajevi i voda se mogu piti nakon 2 sata, nakon toga možete imati lagani obrok. Ako imate jak bol u stomaku, temperaturu veću od 38 C ili jače krvarenje, javite se odmah ljekaru.

Šef Odsjeka dr Radmila Mlađenović, lokal 2002

U okviru Odsjeka za reumatologiju obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz domena ove supspecijalističke djelatnosti. Vrši neinvanzivnu i invanzivnu reumatološku dijagnostiku i terapiju u odsjeku i ambulanti, sprovođenje specifičnih terapija za reumatološke pacijente, fizikalna terapija.

Šef Odsjeka prim.dr Mladen Blagojević, lokal 2002

U okviru Odsjeka za endokrinologiju obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz domena ove subspecijalističke djelatnosti. Vrši se kompletna endokrinološka ispitivanja sa terapijama, obavlja se invanzivna i neinvazivna endokrinološka dijagnostika i terapija, stalni nadzor pacijenata i zdravstveno-vaspitni rad pri aplikovanju inzulinske i hormonske terapije.

Edukacija pacijenata prilikom aplikacije insulina

Za davanje insulina mogu se koristititi samo neoštećene pen brizgalice, ispravnog roka trajanja i čuvane na odgovarajućoj temperaturi. Prije davanja neophodno je izvaditi insulin iz frižidera, da bi bar 30 minuta bio na sobnoj temperaturi. Svaka primjena hladnog insulina je bolnija. Insulin u ulošku, koji pacijent svakodnevno koristi u svojoj terapiji čuva se tako da ne bude izložen direktnoj sunčevoj svjetlosti na temperaturi do 25 ili 30 stepeni Celzijusa, u zavisnosti od vrste insulina. Tresiba FlexTouch, NovoRapid Flexpen i Levemir se mogu tokom upotrebe čuvati u frižideru na temperaturi od 2 do 8 stepeni Celzijusa, dalje od elemenata za hlađenje. Rok upotrebe insulina koji se svakodnevno koristi je do 4 nedelje nakon prve upotrebe. Prije svake primjene insulina mora se namjestiti nova igla, jer su one za jednokratnu upotrebu. Brizgalica koja sadrži mutni insulin, prije upotrebe uvijek mora da se lagano valja između dlanova i da se okreće gore dole sve dok insulin ne postane ujednačeno mliječno bijele boje.

Šef Odsjeka prim. dr Milica Lovrić, lokal 2002

U okviru Odsjeka za opštu kardiologiju obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz domena ove supspecijalističke djelatnosti. Prijem pacijenata po urgentnom postupku i utvrđivanje potreba za njegom, dijagnostičke procedure po urgentnom postupku, praćenje vitalnih funkcija monitoring sistema, terapijske procedure uz kontinuirani nadzor, fizikalna terapija i zdravstveno - vaspitni rad.

1. EHOKARDIOGRAFSKI PREGLED

Ultrazvuk srca sa kolor doplerom je neinvazivni, bezbolni, dijagnostički postupak kojim se ispituje građa i funkcija srca kao i protok krvi pomoću zvučnih talasa visoke frekvencije. Običan ultrazvučni pregled daje sliku srca i krvnih sudova, ali ne može da prikaže protok krvi što se postiže uz pomoć kolor Doplera. Ultrazvuk srca uz pomoć kolor Doplera može da pomogne u dijagnostikovanju mnogih kardiovaskularnih problema kao što su: krvni ugrušci – tromboza, bolesti srčanih zalisaka, urođene srčane mane, začepljenje arterije – okluzije, procjena oštećenja srca poslije infarkta, bolesti miokarda i perikarda (miokarditis, perikarditis). Na ovaj način može i da se prati napredovanje svih srčanih bolesti kao i da se provjeri efekat operacije ili liječenja lijekovima.

Tokom izvođenja procedure pacijent leži na lijevom boku sa savijenom rukom u laktu koju je stavio ispod glave. Na vrh ultrazvučne sonde se stavlja gel, a potom doktor prelazi sondom preko grudnog koša. Kretanje krvi na monitoru je obojeno crvenom i plavom bojom koje pomažu u tačnom određivanju problema. Možda će pacijent morati da mijenja položaj u toku pregleda kako bi doktor bolje vidio određene dijelove srca. Pri tome može od njega da traži i da povremeno zaustavi disanje. Ovaj dijagnostički postupak ne nosi nikakve rizike po zdravlje pacijenta. Nikakva posebna priprema nije potrebna. Ako je ranije rađen doppler echocardiogram potrebno ga je ponijeti sa sobom na pregled. Pacijent prije ovog postupka može da uzme svoju redovnu terapiju. Čitav postupak traje manje od 30 minuta. Nakon njega pacijent se vraća svojim uobičajenim aktivnostima.

2. ERGOMETRIJA

Test opterećenja srca (ergometrija) je postupak kojim se utvrđuje uticaj fizičkog napora na rad srca. Fizičko opterećenje može dovesti do poremećaja srčanog rada koji se ne mogu uočiti pri radu srca u miru. Test traje tridesetak minuta. Izvodi se u cilju:

- U cilju otkrivanja, dokazivanja i praćenja koronarne bolesti  srca (koronarne arterije ishranjuju srčani mišić);

- U sklopu otkrivanja i utvrđivanja poremećaja srčanog ritma (aritmija);

- U cilju praćenje efekata i uspešnosti terapije. 

Test se izvodi tako što pacijent hoda na traci za trčanje ili vozi bicikl. Prvo će hodati /voziti bicikl/ sporo, a kako test napreduje, brzina i otpor na biciklu /nagib na traci će se povećavati (raste fizičko opterećenje).

Tokom testa svo vrijeme se prati:

- Električna aktivnost srca ( EKG); 

- Vrijednost krvnog pritiska;

- Broj otkucaja srca u minuti i disanje.

Test traje dok se ne postigne određeni broj otkucaja srca u minuti (određena srčana frekvenca) ili se test prekida u svakom trenutku ukoliko test ne možete da nastavite ili imate neku od sljedećih tegoba: bol u grudima, gušenje, vrtoglavicu, nesvjesticu, lupanje ili preskakanje srca. Veoma rijetko može doći do pada vrijednosti krvnog pritiska ili poremećaja srčanog ritma. Izuzetno rijetko može doći do nastanka srčanog udara.

Priprema:

- Minimum 2 sata prije (preporučuje se i duže) nemojte jesti, piti i pušiti;

- Možete uzeti samo odredjene lijekove (neki lijekovi se privremeno obustavljaju dan ili dva ranije, da bi test bio validan);

- Ukoliko koristite pumpice ponesite ih sa sobom i obavestite medicinskog radnika koju bolest pluća imate;

- Obucite udobnu odjeću i obujte udobnu obuću kako biste mogli da uradite test;

Nakon testa, nekoliko sekundi ćete stajati, pa ćete sledećih 5 minuta zauzeti sjedeći položaj (a za to vrijeme će se pratiti EKG, krvni pritisak i broj otkucaja srca u minuti). Nakon testa možete se vratiti svojim uobičajenim dnevnim aktivnostima.

3. FARMAKOLOŠKI - DOBUTAMINSKI STRES EHOKARDIOGRAFSKI PREGLED

Farmakološki - dobutaminski stres ehokardiografski pregled je metoda za otkrivanje i praćenje koronarne bolesti tj. pomaže da se otkrije uzrok bola u grudima i omogućava blagovremenu dijagnostiku bolesti (suženja) koronarnih krvnih sudova. Pogodan je kada ne može da se uradi klasičan ergometrijski test zbog slabije fizičke kondicije, hipertenzivne bolesti, bolesti koštano-mišićnog sistema, starosti i dijabetesa. Za vrijeme testa mjeri se električna akitvost srca - EKG, krvni pritisak i radi se ultrazvuk srca dok se intravenski daje lijek Dobutamin koji ubrzava i pojačava srčani rad i simulira uticaj fizičke aktivnosti na srce.

Dobutaminski stres eho test se radi:

- Da bi se otkrio uzrok bola u grudima;

- Blagovremenog dijagnostikovanja suženja krvnih sudova srca i angina pektoris;

- Da bi se utvrdilo stanje srca nakon infarkta miokarda;

- Da bi se utvrdila prohodnost krvnih sudova nakon revaskularizacije koronarnih arterija (PCI i ugradnjom stenta ili bajpasom);

- Da bi se utvrdilo da li je potrebna operacija aortnog zaliska.

Za vrijeme testa mjeri se električna akitvost srca - EKG, krvni pritisak i radi ultrazvuk srca dok se intravenski daje lijek Dobutamin koji ubrzava i pojačava srčani rad. Doza se postepeno povećava, čime dolazi do postepenog opterećenja srca uzimajući u obzir starost pacijenta i bolest srca. Test je sasvim komforan za pacijenta jer on leži, a opterećenje srca se postiže farmakološkim putem. Prvo se plasira i.v. kanila (“braunila”) u venu ruke i povezuje sa infuzionom sistemom kojim se Dobutamin ubrizgava u cirkulaciju. Zatim se na drugu ruku postavlja manžetna i povezuje na aparat za automatsko mjerenje krvnog pritiska. Pacijent leži na krevetu na lijevom boku, kako bi ljekar ultrazvučno mogao da prati sve neophodne parametre i posmatra srčane kontrakcije. Nakon početka ubrizgavanja lijeka na svaka 3 minuta se pojačava brzina davanja lijeka koju pacijent dobija. Doza se određuje prema tjelesnoj težini pacijenta. Prije testa, sve vrijeme tokom testa i određeno vrijeme nakon njega, radi se ultrazvuk srca, da bi se po konačnom završetku snimanja vršila detaljna analiza i upoređivanje nalaza u svim navedenim fazama testa. Od posebnog interesa je procjena pokretljivosti, odnosno kontraktilnosti zidova srčanog mišića. Test traje 30-45 minuta. Na kraju testa najčeće se intravenski daje antidot Dobutamina (Presolol), sa ciljem da se srčana frekvenca i kontraktilnost vrate na nivo prije testa. Ovaj pregled je u današnje vrijeme rutinski postupak, sa malo rizika. Uprkos najvećoj predostrožnosti, ipak postoji mogućnost da u rijetkim prilikama dođe do komplikacija (bol u grudima za vrijeme testa, osećaj nesvjestice, problemi sa disanjem, ekstremni skok krvnog pritiska (hipertenzivna kriza), srčane aritmije, koje su najčešće blage (preskakanje srca), retko se dešavaju ozbiljnije aritmije, kao npr. apsolutna aritmija, akutna srčana slabost, srčani udar – izuzetno rijetko).

PRIPREMA:

Dvadesetčetiri časa prije testa pacijent treba da izbjegava teže fizičke poslove, a noć uoči testa da provede u odmoru i spavanju.

Na dan testa:

- Uobičajenu terapiju uzimati redovno;

- Nemojte jesti (izuzev oboljelih od diabetesa), piti kafu, čaj, alkohol, niti pušiti 3 sata prije testa;

- Nemojte uzimati najmnje 48 sati prije testa lijekove iz grupe beta blokatora. Antagonisti kalcijuma bi takođe trebalo da se obustave 48 sati prije izvođenja testa u dogovoru sa kardiologom. Ako uzimate diuretik – potrebno je uz kompletnu krvnu sliku odrediti i novo kalijuma u krvi.

Odmah nakon testa pacijent može da se vrati svojim uobičajenim aktivnostima.

4. 24-SATNI HOLTER KRVNOG PRITISKA

24-satni holter monitoring krvnog pritiska je brza, bezbolna i neinvazivna metoda kojom se krvni pritisak mjeri u određenim vremenskim intervalima. Holter je  mali, nosivi uređaj koji registruje vrijednosti krvnog pritiska. Snimanje traje jedan dan (24 sata). Tokom jednokratnog mjerenja krvnog pritiska na ambulantom pregledu dobijaju se vrijednosti krvnog pritiska u momentu mjerenja. Ponekad ovaj način mjerenja ne daje doktoru dovoljno informacija, zbog toga je potrebno uraditi  24-satni holter monitoring. Radi se u cilju otkrivanja dnevnih i noćnih  varijacija (promjena) vrijednosti krvnog pritiska, fenomena “bijelog mantila” (porast krvnog pritiska uzrokovan strahom od doktora, a ne oboljenjem), povišenih ili sniženih vrijednosti krvnog pritiska (kod djece, starijih osoba, adolescenata, trudnica), „maskiranih” povišenih vrijednosti krvnog pritiska, u cilju praćenja efekata liječenja (terapije). Tokom procedure, na Vašu nadlakticu postavlja se manžetna koja je povezana sa holter uređajem koji se nalazi u torbici, a koju ćete nositi pričvršćenu oko pojasa. Manžetna se naduvava i krvni pritisak se mjeri tokom dana na svakih pola sata, a tokom noći na sat vremena. Dok nostite holter uređaj dozvoljeno je da obavljate sve uobičajene aktivnosti. Neophodno je da vodite dnevnik aktivnosti i tegoba u kome ćete upisivati šta ste radili tokom 24-časovnog snimanja i koje ste smetnje imali (ukoliko ste ih  imali). Izuzetno je važno da sve smetnje i aktivnosti upišete u dnevnik! Nakon 24 sata doći ćete kod ljekara da vratite uređaj i donesete dnevnik aktivnosti i smetnji. Vaš ljekar će uporediti vrijednosti krvnog pritiska sa tegobama i aktivnostima iz dnevnika i saopštiće Vam i objasniti rezultate ispitivanja. Nošenje holtera krvnog pritiska je potpuno bezbolna procedura i ne nosi rizik. Možete osjetiti laku nelagodnost prilikom pumpanja manžetne tokom mjerenja krvnog pritiska. Tokom nošenja uređaj ne smije da se pokvasi zato što će se pokvariti. Zbog toga je zabranjeno da se tog dana kupate, tuširate ili plivate. Istuširajte se neposredno prije nego što snimanje počne. Nakon procedure možete se vratiti obavljanju svojih redovnih dnevnih aktivnosti.

5. 24-SATNI HOLTER MONITORING EKG-A

Holter monitoring EKG-a je neinvazivna dijagnostička procedura odnosno poseban postupak praćenja rada srca u toku 24 ili 48 sati.

Holter EKG-a se radi u slučaju: sumnje na poremećaj srčanog ritma (aritmiju), krize svijesti, vrtoglavice. Holter EKG snimanje izvodi se tako što se pacijentu na grudni koš postave elektrode, koje su povezane sa malim aparatom, koji se nosi najčešće oko pojasa. Sam aparat, nešto veći od mobilnog telefona, bilježi elektrokardiogram (EKG) pacijenta sve vrijeme, najčešće u periodu od 24h. Pacijent tokom nošenja holtera, obavlja uobičajene dnevne aktivnosti, i bilježi ih u dnevnik aktivnosti. U dnevnik aktivnosti pacijent treba da upisije i smetnje koje ima tom nošenja ovog uređaja (npr. “preskakanje”, “lupanje” srca, bol u grudima I sl.). Tokom nošenja aparata pacijent ne smije da se kupa/tušira, pomjera kablove i odljepljuje elektrode (o čemu dobija detaljno uputstvo prilikom postavljanja aparata). Nakon 24 sata nošenja, medicinsko osoblje skida holter sa pacijenta. Podaci se sa aparata prebacuju u računar a potom kardiolog analizira EKG pacijenta za čitav period nošenja (prati se srednja srčana frekvencija, depresija ST segmenta, poremećaji srčanog ritma, i (loše snabdjevenosti srčanog mišića krvlju) i potom kardiolog na osnovu analize EKG-a, uočava da li postoje poremećaji srčanog ritma, poremećaji provođenja srčanog impulsa, epizode ishemije i predlaže dalju dijagnostiku ili liječenje. Na ovaj način se ostvaruje objektivan uvid u stanje srčanog mišića i njegovog rada u toku 24 ili 48 časova. Ne postoje nikakvi rizici po zdravlje pacijenta. Potrebno je samo da se pacijent okupa prije postavljanja holter aparata. Bitno je da se tokom nošenja holter aparata pacijent ne približava magnetima, mikrtoralasnoj pećnici, detektorima metala i ne koristi električno ćebe, električni brijač ili električnu četkicu za zube, jer oni mogu da ometaju rad aparata. Holter monitoring EKG-a ne zahtijeva nikakav opravak. Pacijent može odmah da se vrati svojim uobičajenim aktivnostima.

Šef Odsjeka prim. dr Mile Trifković lokal, 2002

U okviru Odsjeka za interventnu kardiologiju sa koronarnom jedinicom obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz domena ove supspecijalističke djelatnosti. Izvođenje PCI (perkutana koronarna intervencija), implantacija stentova, kateterizacija. Definitivno zbrinjavanje koronarnog pacijenta. Implantacija pejsmejkera (pacemakera) – privremenih i stalnih. Primjena IVUS.

Procedure koje se izvode:

- Koronarografija;

- Implantacija stentova;

- Plasiranje privrmenog paejsmejkera.

Koronarografija je invazivna dijagnostička metoda pomoću koje se prikazuju koronarne arterije – krvni sudovi na srcu koje snabdijevaju srčani mišić krvlju. Procedura se najčešće sprovodi kada postoji sumnja na slabo snabdijevanje srčanog mišića krvlju, odnosno kada postoji prepreka dotoka krvi zbog suženja ili začepljenja krvnog suda što daje simptome angine pektoris i infarkta miokarda. Na osnovu nalaza se donosi odluka o tome da li se dalji tretman zasniva samo na upotrebi lijekova, da li je potrebna ugradnja stenta u krvni sud srca ili je ipak potrebna bajpas operacija (aortokoronarnog premoštenja). Koronarografija se radi i u sklopu preoperativne pripreme kod drugih oboljenja srca koji zahtijevaju operativni ili invazivni tretman.

Koronarografija se izvodi u angio sali odnosno sali za keteterizaciju srca, poštujući mjere sterilnosti i invazivnog i neinvazivnog monitoringa pacijenta. Pacijent je svjestan a pristupna mjesta su ruka (gdje se punktira radijalna arterija) ili prepona (kada se puktira femoralna arterija) koji se tretiraju lokalnim anestetikom. U arteriju se uvodi cjevčica – kateter kojim se kroz arterijski sistem dolazi do aorte i ciljnih arterija na srcu te ubrizgava jodno kontrasno sredstvo i na taj način se boji arterija. Obojena arterija se snima rendgen aparatom iz različitih pozicija. Kompletan zahvat sa pripremom traje oko 30 minuta ukoliko nema poteškoća a može potrajati duže (kod otežanog vaskularnog pristupa, spazma arterija gornjih ekstrtemiteta, te kod anomalija i oboljenja arterijskog sistema). Nije znak komplikacije procedure.

PRIPREMA:

Ukoliko koristite antikoagulantne lijekove (lijekove protiv zgrušavanja krvi - Sintrom, Farin), u dogovoru sa Vašim ljekarom isti prestajete piti 3 dana prije dolaska u bolnicu ali je potrebno zamijeniti lijek drugim lijekom (niskomolekularnim heparinom, npr. enoxaparin).
Ukoliko korisitite Xarelto ili Eliquis, posljednja tableta se uzima 24 časa prije planirane koronarografije i nije potrebna zamjenska terapija. Važno je da ni u kojem slučaju svojevoljno ne prekidate uzimanje antikoagulantne terapije.
Ako već uzimate Clopidogrel od 75 mg (Plavix, Zyllt, Clodil) nipošto ga ne isključujete iz terapije jer ako se postoji neodložna potreba za perkutanom intervencijom bolje je što ste lijek uzimali redovno i bez prekida.
Ako bolujete od dijabetesa, posavjetujte se sa ljekarom o uzimanju inzulina i oralnih antidijabetika.
Savjetuje se ne jesti ništa barem 6 časova prije procedure a svoju redovnu terapiju možete uzeti u uobičajeno vrijeme sa vodom ili čajem.
Sa sobom ponesite nalaze kardiologa, UZ srca, ergotesta, otpusnu listu (ukoliko ste ranije bili hospitalizovani) te predložene laboratorijske nalaze.

Komplikacije procedure:

- krvni podlivi na ubodnom mjestu, postepeno nestaju kroz par sedmica,

- disekcija pristupne arterije ili koronarne arterije,

- pseudoaneurizme koje mogu zahtijevati i hirurški tretman,

- retroperitonealno krvarenje,

- alergijske reakcije na kontrastno sredstvo,

- kontrastna nefropatija (bubrežna bolest izazvana kontrastnim sredstvom),

- cerebralni vaskularni incident (moždani udar),

- poremećaji srčanog ritma koji mogu zahtijevati hitni elektrošok,

- infarkt miokarda,

- smrtni ishod.

Krvni podlivi se češće javljaju kod femoralnog pristupa. Komplikacije su rijetke.

Nakon procedure:

Na prisupnom mjestu na ruci se postavlja kompresivna narukvica koja se postepeno otpušta tokom narednih 6 sati i zatim skida. Kretanje pacijenta je u prvim satima ograničeno zbog mogućih ranih reakcija poput naglog pada pritiska ili pulsa. Pristupno mjesto na preponi se komprimira kompresivnim gazama i pješčanim jastučićima te pacijent leži u krevetu naredih 8-10 sati, po potrebi i duže.

Ukoliko na ubodnom mjestu nakon koronarografije osjetite toplinu, vlaženje, ili primjetite krvarenje, obavijestite ljekara ili medicinsku sestru/tehničara, kao i kod pojave bilo kakvih drugih tegoba poput boli u prsima, nedostatka zraka, nesvjestice, glavobolje, zujanja u ušima, boli u trbuhu, boli u rukama/nogama.

Poslije koronarografije pacijenti su spremni za otpust kući sljedeći dan. Medicinske sestre i ljekar će u viziti na odjelu pregledati ubodno mjesto. Ako je ono uredno, bit ćete otpušteni kući. Prije otpusta primit ćete nalaz i otpusnu listu sa preporukom za dalji tretman. Zavoj na ubodnom mjestu ostavite još sljedeća 24 sata. Na ubodno mjesto nije preporučljivo stavljati kreme, losione. Tokom sljedećih 10-14 dana izbjegavajte fizičke napore poput vožnje biciklom, zatim bazene, saune i teretane.

Šef Odsjeka dr Biljana Marjanović, lokal 2009

U okviru Odsjeka za onkologiju obavljaju se sledeći poslovi: neinvanzivna i invazivna hematološka i hemato-onkološka dijagnostika i terapija. Obavljaju se kompletne terapije hematoloških oboljenja, priprema terapija u specijalnim laminarnim komorama i zdravstveno vaspitni rad.

Procedure koje se sprovode:

ANTITUMORSKA TERAPIJA LEKOVIMA - Primjenjujemo: neoadjuvantnu, adjuvantnu i sistemsku hemioterapiju, hormonsku terapiju, terapiju biološkim lijekovima, imunoterapiju. Primena lijekova (jednog ili kombinacije više lijekova) vrši se pod nadzorom onkologa uz prethodnu Konzilijarnu odluku. 

Hemioterapija je sistemska terapija što znači da se lijekovi prenose putem krvotoka kroz cijelo tijelo. Hemioterapija (hemoterapija) se može primati i sa hormonskom terapijom i biološkom terapijom. Cilj može biti smanjenje tumora prije hirurškog zahvata, da bi se tumor lakše i bezbjednije uklonio. Može se savjetovati poslije hirurškog zahvata sa zadatkom uništenja preostalih mikrometastaza. Takođe, u odmakloj fazi bolesti, može biti upotrebljena za smanjenje tumorske mase, kontrolu bolesti i produženje preživljavanja. Daje se u ciklusima, koji podrazumevaju jedan do više dana davanja same hemoterapije i nekoliko nedelja pauze između davanja, što omogućava normalnim ćelijama da se oporave.
Hemoterapija efikasno ubija tumorske ćelije, koje se brzo dijele, ali ona može takođe oštetiti i neke normalne ćelije koje se brzo dijele. Takav uticaj na normalne ćelije nazivamo neželjenim efektima. Hemoterapija se može kombinovati sa hormonskom terapijom (ako su u pitanju hormon zavisni tumori) kao i sa biološkim lijekovima (lijekovi koji ciljano djeluju na ćelije raka).

Tipovi hemoterapije:

- Neoadjuvantna hemoterapija je upotreba citostatika prije hirurške ili zračne terapije, da bi se smanjio tumor, ili pokušalo zaustavljanje napredovanja već proširenog tumora.

- Adjuvantna hemoterapija je upotreba citostatika radi uništavanja preostalih malignih ćelija nakon hirurškog liječenja. Dodatni cilj jeste da se spriječi ponovni nastanak tumora.

- Palijativna hemoterapija predstavlja terapiju kojom se olakšavaju simptomi prouzrokovani rakom. Koristi se u odmaklim stadijumima, kako bi se omogućio adekvatan kvalitet života.

Hemioterapija ponekad može izazvati neprijatna neželjena dejstva. Većina lijekova koja djeluje na ćelije raka privremeno dovodi do smanjenja broja normalnih bijelih krvnih zrnaca. Kad do toga dođe postoji veća vjerovatnoća da se pojavi neka infekcija. Neki citostatici mogu izazivati mučninu, pa čak i povraćanje i dijareju. Ostali neželjeni efekti koji se mogu pojaviti su umor, opadanje kose, utrnulost i peckanje, rane na rukama. Osobama ženskog pola se ne savjetuje da ostanu u drugom stanju tokom trajanja hemioterapije, kao ni muškarcima da rade na dobijanju potomstva, jer hemioterapija može škoditi razvoju fetusa. Važno je koristiti efikasna kontraceptivna sredstva tokom tretmana i određen period posle toga.

Neki tumori svoj rast ostvaruju upravo djelovanjem hormona, a primjer su neki tipovi raka dojke i rak prostate. Na tome se temelji djelovanje tzv. hormonske terapije, za koju je ispravan naziv endokrina terapija. Cilj liječenja je ili smanjiti stvaranje hormona ili smanjiti njihov učinak na tumorske ćelije. Hormonska terapija može se koristiti u svrhu liječenja bolesti (usporavanje ili zaustavljanje rasta tumorskih ćelija, sprečavanje povratka bolesti) ili ublažavanja simptoma (npr. kod bolesnika koji se ne mogu liječiti drugim metodama). Najčešće se primjenjuje u kombinaciji s drugim vrstama liječenja, a ponekad ju je potrebno uzimati u dužim vremenskim periodima (više godina). Primjenjuje se u obliku tableta ili injekcija (u mišić ruke, natkoljenice i kuka, ili potkožno u predio ruke, noge i trbuha). Takođe se može sprovesti hirurški, uklanjanjem organa koji proizvode hormone (jajnici ili testisi). Nuspojave hormonske terapije u pravilu su značajno manje nego kod korištenja hemioterapije, s obzirom da se radi o vrsti ciljanog liječenja. Međutim, svaka je osoba drugačija i nemoguće je predvidjeti na koji će način reagovati na terapiju. Primjećeno je da su nuspojave hormonske terapije djelimično različite kod muškaraca i žena. Najčešće nuspojave koje imaju muškarci koji se liječe zbog raka prostate su napadi vrućine, smanjen libido, slabljenje kostiju, proljev, mučnina, ginekomastija (povećane i bolne dojke) i umor. Kod žena koje primaju hormonsku terapiju u sklopu liječenja raka dojke najčešće dolazi do napada vrućine, promjena u ciklusima, gubitka libida, mučnine, promjene raspoloženja i umora. S obzirom da se hormonska terapija ili uzima kod kuće u obliku tableta, ili prima u zdravstvenim ustanovama u obliku standardnih injekcija, te da su nuspojave uglavnom blage, mnogi bolesnici odlučuju raditi tokom primanja terapije. Hormonska terapija kod većine bolesnike ne utiče značajno na radnu sposobnost.

Imunoterapija je oblik liječenja koji je već duže vrijeme prisutan u onkologiji. Radi se o sasvim novom konceptu liječenja, kojim se rak liječi indirektno, za razliku od ostalih oblika liječenja. Naime, cilj imunoterapije nije napasti ćelije raka direktno, već omogućiti adekvatno djelovanje imunološkog sistema. Imunoterapija se najčešće primjenuje intravenski, ali neki se lijekovi primjenjuju i peroralno (tablete ili kapsule), topički (primjena kreme na kožu kod ranih kožnih tumora) ili intravezikalno (direktno u mokraćnu bešiku) - ImmuCyst. 

Biološka terapija - Moderna molekularna medicina (medicina koja proučava bolesti na nivou ćelija i molekula) je svojim tehnikama otkrila mnoge mehanizme koji podstiču nastajanje i rast tumora te je time omogućena proizvodnja lijekova koji ciljano djeluju na te procese, a naziva se i tzv. “molekularno-ciljana terapija” ili “biološka terapija”. Glavna prednost ovakve terapije je ciljano uništavanje tumorske ćelije, bez negativnog uticaja na zdrave ćelije. Samim tim, primjena bioloških lijekova nije povezana s nuspojavama karakterističnima za primjenu hemioterapije (gubitak kose, mučnina i povraćanje, smanjenje broja bijelih krvnih ćelija). Monoklonska antitijela dobijena rekombinantnom tehnologijom, selektivno se vezuju za dijelove tumorskih ćelija (antigene tumorskih ćelija), supstance i molekule koje proizvodi kancerska ćelija, a koje tijelo prepoznaje kao strane i bori se protiv njih. Ona su razvijena da specifično djeluju na ćelije raka, a pritom ne utiču na zdrave ćelije, što je značajno ograničenje drugih tretmana karcinoma kao što je hemioterapija. Zbog svoje nespecifične prirode, hemioterapija i drugi tretmani su veoma toksični i proizvode mnoge opasne i neprijatne neželjene efekte. Tako su razvijena monoklonska antitijela kako bi se smanjila toksičnost na organizam u toku terapije karcinoma.

PALIJATIVNO LIJEČENJE - Liječenje teško oboljelog pacijenta obuhvata: suportivnu terapiju, terapiju bola, njegu, fizikalnu terapiju, psiholšku podršku. 

Šef Odsjeka dr Aleksandra Radojčić, lokal 3044

U okviru Odsjeka za infektologiju obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz domena ove specijalističke djelatnosti. Prijem i njega pacijenata, aplikovanje intramuskularnih, intravenskih i tabletarnih madikamenata, prijave zaraznih oboljenja epidemiološkoj službi i saradnja sa veterinarskom službom i kontinuirani zdravstveni rad.

PCR testiranje

Šef Odsjeka dr Mirica Stojsavljević, lokal 3017

U okviru Odsjeka za dermatovenerologiju obavljaju se sledeći poslovi: složeni oblici zdravstvene zaštite iz domena stručne osposobljenosti iz  ove specijalističke djelatnosti. Prijem i njega pacijenata, aplikovanje intramuskularnih, intravenskih i tabletarnih medikamenata, kontinuirani nadzor i zdravstveno-vaspitni rad, kao i ambulantni rad. Sprovodi se mikroskopska analiza preparata na gljivice, nativni preparat na Sarcoptes scabiei, ekskohleacija bradavica, toaleta žarišta na koži, dijagnostika  Wood lampom, krioterapija, hemijska ablacija nokta, intralezionalna aplikacija lijeka, uzimanje briseva za bakteriološki pregled, uzimanje materijala sa kožnih adneksa, Rumpel-Leed-ova proba, obrada ulceracije, interpretacija kulture na dermatofite, elektrohirurgija benignih kožnih izraslina, digitalna dermoskopija, digitalno mapiranje cijelog tijela, biopsija kože i epikutano (patch) testiranje. 

Procedure koje se izvode:

1. DERMOSKOPIJA

Dermoskopija ili dermatoskopija je dijagnostička metoda posmatranja promjena na koži uz pomoć dermoskopa, aparata koji povećava vidno polje uz polarizovano ili nepolarizovano svjetlo, a primarno značenje ima u evaluaciji pigmentnih promjena na koži. Radi se nakon kliničkog pregleda, a omogućava posmatranje epidermalnih i dubljih struktura gornjeg dermisa. Ona pomaže dermatologu razlikovati melanocitne od nemelanocitnih promjena, a najveće joj je značenje u ranoj dijagnostici melanoma.

Melanom je zloćudni tumor kože koji može nastati malignom alteracijom iz mladeža ili kao promjena na koži koje prije nije bilo. Melanom postaje potencijalno izlječiv maligni tumor ako je otkriven dovoljno rano i liječen u ranoj fazi, a za razliku od drugih malignih tumora koji su lokalizovani na drugim organima, relativno lako se može detektovati redovnim pregledima kože. Dermoskopija je pomoć pri razlikovanju različitih i drugih  tumora na koži (keratoza, dermatofibroma, hemangioma, bazocelularnih, odnosno planocelularnih karcinoma i drugih promjena). Dermoskopski pregled nam pomaže dijagnostikovati tip promjene i odrediti kada je određenu promjenu potrebno ukloniti. Digitalna dermoskopija omogućava praćenje sumnjivih mladeža koji se mijenjaju tokom vremena. Pri svakom pregledu fotografije se čuvaju i upoređuju s prethodnima te se u slučaju pojave određenih promjena u posmatranoj leziji postavlja indikacija za njeno uklanjanje. Posebno je značajna metoda praćenja kod osoba s povišenim rizikom za nastanak melanoma, a to su osobe koje imaju:

- sindrom atipičnih (displastičnih) nevusa;

- istoriju bolesti melanoma ili karcinoma kože (ili neko u njihovoj porodici);

- veliki broj mladeža na tijelu;

- svijetlu put i uopšteno su vrlo osjetljivе na izlaganje suncu (crvenokose osobe i osobe sa pjegama);

- opekotine od sunca koje su se dogodile u djetinjstvu i adolescenciji;

- hronična izloženost UV zračenju zbog profesije ili hobija;

Pregled mladeža preporučuje se učiniti jednom godišnje, a kod osoba s povišenim rizikom češće prema savjetu dermatologa. 

Prednost pregleda mladeža uz pomoć digitalnog dermoskopa:

- Standardizovani pregled mladeža prilikom svake kontrole;

- Praćenje razvoja mladeža tokom vremena – poređenje izgleda mladeža s prethodnim;

- Dubinska analiza strukture, oblika i boje mladeža;

- Fotodokumentacija – pomaže pri odluci o potrebi za hirurškim uklanjanjem mladeža.

2. ТEČNI AZOT (KRIOTERAPIJA)

Tečni azot se primjenjuje u liječenju benignih i  premalignih lezija na koži. Terapiji se pristupa nakon kliničkog pregleda. Ovu jednostavnu metodu  sprovode ljekari specijalisti dermatovenerologije ili posebno obučene medicinske sestre pod njihovim nadzorom. Tečni azot, koji je na temperaturi od minus 194 stepena Celzijusa, aplikuje se ili pomoću drvenog štapića na čiji jedan kraj је namotana pamučna vata, u trajanju od  nekoliko sekundi  ili iz  sprej boce, u trajanju od 10-30 sekundi, na željeno mjesto, uz maksimalnu poštedu okolne zdrave kože. U zavisnosti od veličine i lokalizacije promjene koju treba tretirati, koriste se odgovarajući nastavci odnosno štapići. Vrijeme aplikacije tečnog azota zavisi od vrste promjena na koži i efekta koji ljekar želi da postigne. Pri pregledu, ljekar detaljno objasni korist i rizik od predložene intevencije, način primjene, tehniku izvođenja, kao i postupke, koje pacijent treba da preduzme po završenoj intervenciji. Zaleđena koža postaje bijela i potrebno je kraće vrijeme da se “odledi” i vrati u prethodno stanje. U narednih nekoliko sati, ponekad nekoliko dana, uočava se  crvenilo na koži. Mogu se javiti plikovi i plitke ranice, koje zarastaju nakon 7-15 dana, fomirajući kraste. Kada se kraste sljušte, najčešće “otpadaju” i promjene na koži koje su  tretirane. Ukoliko se pak krasta nasilno uklanja, mogu ostati ožiljci, koji inače nisu očekivani. Važno je kožu uobičajeno prati vodom i sapunom. Nakon terapije neophodna je zaštita od sunca, na tretiranim područjima, s obzirom da se mogu javiti pigmentacije (fleke). 

Ovom intervencijim  se  najčešće uklanjanju:

- Virusne bradavice (Verrucae vulgaris, Molluscum contagiosum);

- Genitalne bradavice (kondilomi, polne bradavice - Condylomata acuminata); 

- Keratoze (braonkaste ili crvenkaste promjene na koži, koje nastaju tokom procesa starenja i izlaganja suncu) i promjene po tipu Cornu cutaneum ( tzv. „kožni rog“);

- Keloidni ožiljci (veći ožiljci, koji nastaju bujanjem vezivnog i kolagenog tkiva na mjestu povređivanja ili nakon hirurške intervencije);

- Površni tumori kože: dermatofibromi, bazaliomi (Epithelioma basocellulare) - ukoliko ljekar u dogovoru sa pacijentom, nakon pregleda procjeni da je moguće tečnim azotom tretirati ove vrste tumorskih promjena;

- Granuloma pyogenicum ( benigni tumor  koji potiče od krvnih sudova);

Krioterapija zahtijeva ponavljane dolaske, do nestanka tretiranih promjena. Broj i učestalost tretmana zavisi od vrste, veličine, lokalizacije, brojnosti promjena, kao i individualnog odgovora pacijenta. Savjetuje se ponavljanje tretmana nakon 7-15 dana. Promjene virusnog porijekla, koje su tretirane tečnim azotom, s  obzirom na osobine virusa, mogu se ponovo javiti i nakon uspješno sprovedene krioterapije. Većina pacijenata opisuje postupak, kao neprijatan, nelagodan. Kod djece je neophodno ostvariti dobru saradnju, kako bi se procedura mogla sprovoditi.

3. EKSKOHLEACIJA

U dermatovenerologiji podrazumijeva postupak odstranjivanja oštrom metalnom kašikom (kiretom) promjena iznad nivoa kože. Sam postupak je blago bolan. Prilikom postupka moguća je primjena lokalnog anestetika u obliku kreme ili injekcije. Promjene na koži koje se odstranjuju ekskohleacijom su seboroične keratoze, obične bradavice, kondilomi (genitalne virusne bradavice), moluske, “kurje oči”, neki manji benigni tumori kože.

4. WOOD LAMPA

Wood lampa je uređaj koji emituje ultraljubičastu svetlost (UV). Često se koristi u dermatologiji kao pomoć u dijagnostici nekih bolesti kože. Testiranje se sprovodi u zatamnjenoj sobi. Svjetlost iz Wood lampe se usmjeri (direktno) na oboljelu kožu i posmatra se da li neki dijelovi kože fluoresciraju. Udaljenost lampe je 4-5 centimetara od kože. Normalna koža ne fluorescira. Ako su prisutne određene vrste bakterija, gljivica ili je došlo do promjene pigmentacije, pregled Wood lampom će potvrditi sumnju na dijagnozu. Prije pregleda savjetuje se da se NE NANOSE kreme, ni dezodoransi na zahvaćene dijelove kože. Bolesti kod kojih je ova metoda važna u dijagnozi su : gljivične infekcije, pojedine bakterijske infekcije (Erythrasma), porfiria cutanea tarda, vitiligo, hipopigmentovane i hiperpigmentovane  promjene na koži.

5. MIKOLOŠKA ANALIZA

Kod sumnje na gljivičnu infekciju, potrebno je uraditi mikološku analizu. Mikološka analiza je procedura neophodna za dokazivanje i praćenje toka gljivičnih infekcija kože, kose i noktiju. Uzeti materijal se pregleda direktnom mikroskopijom i mikološkom kulturom. Direktna mikroskopija je orjentaciona dijagnostička procedura koja se izvodi odmah nakon uzimanja uzorka. Kultura gljivica se provodi sa ciljem otkrivanja uzročnika. Preporučljivo je 3-4 dana prije uzimanja materijala za mikološku analizu ne tretirati zahvaćene dijelove tijela (kožu, nokte, vlasište) ni sa čime, ne lakirati nokte i ne uklanjati sadržaj ispod nokatne ploče. Uzorak za mikološku analizu uzima se pomoću zatupljenog metalnog skalpela . Uzimanje uzorka nije bolno. Nježnim struganjem dobijaju se ljuske sa promјene na  koži, koje se nakon adekvatne  pripreme posmatraju pomoću mikroskopa. Mikološka analiza vlasišta  podrazumijeva i uzimanje dlaka iz zahvaćenog dijela pomoću pincete.

6. INTRALEZIONALNA APLIKACIJA LIJEKA

Intralezionalna aplikacija lijeka predstavlja metod primjene lokalne terapije koja se najčšće koristi kao metoda liječenja za oboljenje poznato pod nazivom Alopecia areata (gubitak dlake na pečate), a može se koristiti i za druge indikacije npr. u terapiji hipertrofičnih i keloidnih ožiljaka, granulomatoznih oboljenja i dr. Radno polje se dezinfikuje rastvorom medicinskog alkohola, a potom se lijek, najčešće je to kortikosteroid, aplikuje ubrizgavanjem u razmacima od 1 cm2. Procedura traje do 40-ak minuta i ponavlja se na svakih 4-6 nedelja dok se ne dobije zadovoljavajući terapijski odgovor.

7. ELEKTROHIRURGIJA BENIGNIH KOŽNIH IZRASLINA

Elektrohirurgija se koristi u dermatološkim procedurama za  uništavanje abnormalnih kožnih izraslina. Visokofrekventna, naizmjenična električna struja na različitim naponima (200 do 10.000 V) prolazi kroz kožu kako bi se stvorila toplota. Tako se  različitim oblicima električnih struja i različitim tehnikama uništava neželjeno tkivo i kontroliše krvarenje. Moderni, visokofrekventni elektrohirurški uređaji prenose električnu energiju na ljudsko tkivo s elektrodom koja ostaje hladna. Lezije koje se  najčašće tretiraju su: meki fibromi, angiomi, piogeni granulomi, seboroične keratoze, sebacealne hiperplazije, telangiektazije a u nekim slučajevima i mali bazocelularni karcinomi.

8. BIOPSIJA  KOŽE

Biopsija kože je veoma značajan postupak koji se upotrebljava u dermatološkoj dijagnostici. To je procedura koja se izvodi u lokalnoj anesteziji i predstavlja uzimanje uzoraka oboljele kože radi otklanjanja sumnje na neka stanja ili pak, potvrđivanje istih. Postupak je jednostavan s obzirom na dostupnost kože i minimalne posljedice po pacijenta. Samu proceduru obavlja ljekar specijalista dermatologije, a pacijentu se daje lokalna anestezija kako bi sve prošlo što bezbolnije. Uzorak kože se potom šalje na patohistološku analizu, koja će pokazati sve informacije o strukturi ćelija kože, njihovom sastavu i eventualnim promjenama.

9. EPIKUTANO (PATCH) TESTIRANJE 

Ovaj test je metoda kojom se dokazuje alergija (preosjetljivost) na supstancu (alergen-hapten), sa kojom koža dolazi u ponavljani kontakt i koja se ispoljava kao alergijski kontaktni dermatitis. Ovo je najvažniji test za potvrdu dijagnoze kontaktnog alergijskog dermatitisa. Izvodi se  na koži gornjeg dijela leđa ili gornjeg dijela nadlaktice, primjenom alergena u komorama ispod flastera. Test očitavamo nakon 48 i 72 sata, a ponekad i 96 sati. U standardni epikutani test uključeni su najčešći alergeni za neko područje u standardizovanim koncentracijama. 

lokal 1001

lokal 1006

Zakazivanje u Opštoj internističkoj ambulanti za pregled se vrši svaki radni dan na broj telefona 055/415-555, lokal 1006 ili na broj telefona 055/415-550;

Medicinska sestra Desanka Lukić i medicinski tehničar Vladimir Trifković

lokal 3013

Zakazivanje pregleda vrši se svakim radnim danom (dok se ne popune termini), a potom krajem mjeseca, na broj telefona 055/415-555 lokal 3013 kod medicinske sestre Dragane Šović.

lokal 3013

Zakazivanje za preglede se vrši svakim radnim danima (dok se ne popune termini), a potom krajem mjeseca, na broj telefona 055/415-555 lokal 3013 kod medicinske sestre Dragane Šović.

 lokal 1033

Zakazivanje za preglede se vrši svakim radnim danom 07-09 časova, na broj telefona 055/415-555 lokal 1033, kod medicinske sestre Veselinke Jović i medicinske sestre Miladinke Tešić.

lokal 3033

Zakazivanja za preglede vrše se u dogovoru sa onkologom.

U okviru Onkološke ambulante obavljaju se sljedeći poslovi: priprema bolesnika za pregled, priprema prateće dokumentacije, pregled pacijenata, zakazivanje bolesnika za sljedeći pregled, zakazivanje bolesnika za operativni tretman i davanje potrebnih informacija u vezi sa nastavkom liječenja i dr.

lokal 3044

Pregledi se obavljaju svakim radnim danom 07-15 časova, bez zakazivanja.

lokal 1006

Zakazivanje za preglede se vrši svaki radni dan na broj telefona 055/415-555; lokal 1006 ili na broj telefona 055/415-550, kod medicinske sestre Desanke Lukić i medicinskog tehničara Vladimira Trifkovića

lokal3017

Zakazivanje za preglede se vrši svaki radni dan (dok se ne popune termini), a potom krajem mjeseca  na broj telefona 055/415-555; lokal 3013 kod medicinske sestre Dragane Šović.